Υπογλυκαιμία
- Στο ΣΔ ως υπογλυκαιμία ορίζεται η μείωση της γλυκόζης πλάσματος κάτω από 70mg/dL με ή χωρίς την παρουσία συμπτωμάτων ή κλινικών σημείων.
Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες οδηγίες η υπογλυκαιμία κατηγοριοποιείται ως εξής:
- Επίπεδο 1 . γλυκοζη πλάσματος <70mg/dL αλλά >54mg/dL χρήζει διόρθωσης με λήψη υδατανθράκων ταχείας απορρόφησης
- Επίπεδο 2. γλυκοζη <54mg/dL όπου συνήθως ξεκινούν και τα γλυκοπενικά συμπτώματα (κεφαλαλγία, ελάττωση συγκέντρωσης, διαταραχή συμπεριφοράς)
- Επίπεδο 3 που αντιστοιχεί σε σοβαρό επεισόδιο υπογλυκαιμίας χωρίς αριθμητικό ορισμό με διαταραχή γνωστικών λειτουργιών. Στην περίπτωση αυτή το άτομο έχει ανάγκη τη βοήθεια κάποιου άλλου προσώπου για να επανέλθει.
- Συμπτώματα
Τα συμπτώματα χωρίζονται σε:
-αδρενεργικά (εφίδρωση, άγχος, ταχυκαρδία, περιχείλιες αιμουδίες)
-γλυκοπενικά (υπνηλία, δυσαρθρία, σύγχυση)
-μη ειδικής αιτιολογίας (πείνα, αδυναμία, θάμβος όρασης, διπλωπία)
- Ασθενείς με ΣΔ μπορεί να έχουν ανεπίγνωστες υπογλυκαιμίες,
δηλαδή να μην παρουσιάζουν συμπτώματα, με τιμές σακχάρου κάτω από 70mg/dL λόγω μειωμένης ανταπόκρισης του αυτονομου νευρικου συστηματος. Τα άτομα αυτά διατρέχουν 3-6 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για επεισόδια σοβαρής υπογλυκαιμίας στο μέλλον.
- Η συχνότητα της υπογλυκαιμίας στον ΣΔ τύπου Ι είναι αρκετά
μεγάλη, ενώ στον τύπου ΙΙ μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχουν οι ασθενείς υπό αγωγή με σουλφουλουρίες και ινσουλίνη (ένας μέσος ασθενής με τύπου Ι βιώνει 2 επεισόδια συμπτωματικής υπογλυκαιμίας την εβδομάδα)
- Θεραπεία υπογλυκαιμίας
Η προτεινόμενη θεραπεία είναι η χορήγηση 15-20gr γλυκόζης γρήγορης αφομοίωσης.
Η γλυκόζη αίματος πρέπει να επανελέγχεται μετά από 15 λεπτά και αν συνεχίζεται η υπογλυκαιμία να επαναλαμβάνεται η χορήγηση γλυκόζης. Συστήνεται και η πιθανή αναδιαμόρφωση της φαρμακευτικής αγωγής.
Η σοβαρή υπογλυκαιμία αντιμετωπίζεται με χορήγηση γλυκαγόνης είτε ενέσιμα είτε με τη μορφή ρινικής κόνις σε περιεκτή μιας δόσης (πολύ πρόσφατα κυκλοφόρησε και στη χώρα μας).